PULS

Projekt realizowany we współpracy z Kołem Naukowym Robotyków KNR Marcin Kurkowicz | Bartek Skoniecki oraz Maciejem Powalą

Czasami stare lampy uliczne, z powodu zużycia, lekko migocą. Jest to moment, kiedy przedmiot zaczyna tracić swoją funkcję, a jego znaczenie ulega przesunięciu. Badam te momenty w relacji z obserwatorem, próbując odzyskać głębię doświadczenia w kontakcie z obiektem.

Materiały użyte w instalacji to w większości znalezione przedmioty – stara lampa uliczna, drobne elementy z różnych materiałów oraz stalowe konstrukcje pochodzące ze spalonego kompleksu handlowego na Marywilskiej. Jeden z obiektów – lampa połączona z siecią neuronową – reaguje na obecność widza, przekształcając jego ekspresję twarzy w zmiany natężenia i rytmu światła.

Stopniowo zmniejszając reaktywność grup obiektowych, pojawia się pytanie: czy tylko to, co reaguje, możemy uznać za zdolne do relacji? Czy możliwa jest identyfikacja również z tym, co milczy, co pozostaje niezmienne – a jeśli tak, to do jakiego stopnia? Poprzez zestawienie kontrastów – zdegradowanych obiektów i elementów reagujących na ludzką obecność – staram się zbadać relacje między współczesnością a tym, co odrzucone i wychodzące z użytku.

Sometimes, old street lamps, worn down over time, flicker faintly. This is the moment when an object begins to lose its function, and its meaning starts to shift. I explore these instances in relation to the observer, seeking to recover the depth of experience in contact with the object.

The materials used in the installation are primarily found objects—an old street lamp, small pieces of various materials, and steel structures salvaged from a burned-down commercial complex on Marywilska Street. One of the objects, a lamp connected to a neural network, responds to the viewer's presence, transforming their facial expression into changes in the light's intensity and rhythm.

As the reactivity of the objects diminishes, a question arises: Can we consider only that which reacts as capable of forming a relationship? Is it possible to connect with that which is silent, that which remains unchanged—and if so, to what extent? Through the juxtaposition of contrasts—degraded objects and elements that respond to human presence—I aim to explore the relationship between the contemporary and what is rejected, forgotten, and fading into obsolescence.

2025 / Interaktywna instalacja przestrzenna /pręty zbrojeniowe, lampa uliczna, łańcuch stalowy, kamera RGB, mikrokomputer Raspberry Pi, algorytm sieci neuronowej (OpenCV); światło modulowane w czasie rzeczywistym w odpowiedzi na mimikę twarzy / 45 cm x 40 cm x 75 cm

2025 / Interaktywna instalacja przestrzenna /pręty zbrojeniowe, zdeformowane elementy konstrukcyjne, stal, beton, lampa sufitowa, lampa uliczna, łańcuch stalowy, kamera RGB, mikrokomputer Raspberry Pi, algorytm sieci neuronowej (OpenCV); światło modulowane w czasie rzeczywistym w odpowiedzi na mimikę twarzy

2025 / zdeformowane elementy konstrukcyjne, stal, pasek led / 90 cm × 45 cm × 70 cm

You may also like